Mijn hoofdpersoon Jelle is tot nu toe een slachtoffer. Zijn zus krijgt een ongeluk, zijn ouders hebben geen tijd voor hem en hij lijdt aan een eetstoornis. Nu wil ik hem graag van een slachtoffer in een dader veranderen. Als je in een hoek wordt gedreven, kun je rare dingen doen. Soms gemene dingen. // Lees verder //
Ik werkte als thuishulp bij een lieve mevrouw, die ik voor het gemak mevrouw S. zal noemen. De onderbuurvrouw van mevrouw S. was net als S. een alleenstaande vrouw. Vroeger dronken ze koffie bij elkaar, bezochten elke week de markt en vierden samen oud en nieuw. Nu, allebei in de negentig en slecht ter been, spraken ze elkaar uitsluitend aan de telefoon. Ze durfden de trap niet meer op of af en er was geen lift in het gebouw. Soms liep het contact via ons, de thuishulpen. Ik bracht bijvoorbeeld een stukje taart naar beneden, even later kwam de hulp van de onderbuurvrouw het bordje terug brengen.
| Elke ochtend exact om kwart voor negen belde mevrouw S. naar 'zij van beneden'. Ze vroeg hoe het met haar ging en of ze haar medicijnen al had ingenomen. Nooit vroeg 'zij van beneden' hoe het met mevrouw S. ging. Vaak als ze met elkaar aan de telefoon zaten, zat 'zij van beneden' de folder van de Albert Heijn door te nemen. Dwars door een zin van mevrouw S. riep ze: 'De slavinken zijn in de aanbieding! Spotgoedkoop!' |
|
Mevrouw S. was eenzaam. Familieleden en vrienden waren dood of niet meer in staat om langs te komen. Ze had zelf geen kinderen, alleen twee nichtjes die af en toe langs kwamen. 'Zij van beneden' was vaak dagenlang de enige die ze sprak. En daar werd ze dus niet bepaald vrolijk van.
Mevrouw S. kon eindeloos over haar onderbuurvrouw klagen. 'Zij van beneden' luisterde nooit, ze belde nooit eens uit haarzelf (behalve als ze iets nodig had), ze was gierig en alles wat zij bezat was mooier en beter dan dat van mevrouw S. Ze leden aan dezelfde kwalen, maar die van haar waren vele malen erger dan die van S.
Tijdens het stofzuigen veranderde ik in mijn gedachten mevrouw S. van slachtoffer naar dader. Mevrouw S. zou op een dag dwars door al haar pijn naar beneden lopen en aan bellen bij haar onderbuurvrouw. 'Zij van beneden' zou open doen. Mevrouw S. zou haar gezicht beet pakken, haar gebit uit haar mond grijpen en kapot smijten op de betonnen vloer van het trappenhuis. Het ding zou in tweeën barsten. 'Veel plezier met de slavinken!' zou S. schreeuwen.
Het is nooit gebeurd, maar het had gekund. En het had mij niet eens verbaasd, want ik had gezien hoe 'zij van beneden' mevrouw S. tot het uiterste dreef.
Mijn hoofdpersoon Jelle moet ook meer gaan doen. Niet alleen zitten en denken, maar acties ondernemen. Dingen doen. Het liefst gemene dingen.
Maar dan hoop ik wel dat je als lezer begrijpt waarom hij die dingen doet. Hij moet dus flink in een hoek gedreven worden.
Liesbeth //
Mevrouw S. kon eindeloos over haar onderbuurvrouw klagen. 'Zij van beneden' luisterde nooit, ze belde nooit eens uit haarzelf (behalve als ze iets nodig had), ze was gierig en alles wat zij bezat was mooier en beter dan dat van mevrouw S. Ze leden aan dezelfde kwalen, maar die van haar waren vele malen erger dan die van S.
Tijdens het stofzuigen veranderde ik in mijn gedachten mevrouw S. van slachtoffer naar dader. Mevrouw S. zou op een dag dwars door al haar pijn naar beneden lopen en aan bellen bij haar onderbuurvrouw. 'Zij van beneden' zou open doen. Mevrouw S. zou haar gezicht beet pakken, haar gebit uit haar mond grijpen en kapot smijten op de betonnen vloer van het trappenhuis. Het ding zou in tweeën barsten. 'Veel plezier met de slavinken!' zou S. schreeuwen.
Het is nooit gebeurd, maar het had gekund. En het had mij niet eens verbaasd, want ik had gezien hoe 'zij van beneden' mevrouw S. tot het uiterste dreef.
Mijn hoofdpersoon Jelle moet ook meer gaan doen. Niet alleen zitten en denken, maar acties ondernemen. Dingen doen. Het liefst gemene dingen.
Maar dan hoop ik wel dat je als lezer begrijpt waarom hij die dingen doet. Hij moet dus flink in een hoek gedreven worden.
Liesbeth //
Liesbeth Mende schrijft toneel, proza en werkt bij de thuiszorg. Ze won de Elle literatuurprijs in 2001..
In 2004 verscheen haar debuutroman Afhaalmeisje bij de Arbeiderspers. Verder verschenen er een aantal educatieve boeken en het prentenboek Eddie het biebmonster. In het najaar komt haar jeugdroman Blauw uit bij uitgeverij Gottmer.
In 2004 verscheen haar debuutroman Afhaalmeisje bij de Arbeiderspers. Verder verschenen er een aantal educatieve boeken en het prentenboek Eddie het biebmonster. In het najaar komt haar jeugdroman Blauw uit bij uitgeverij Gottmer.
RSS Feed
