"Ik lees zelf met meer plezier een scenario dat nog niet gerealiseerd is."
"You sell a screenplay like you sell a car. | Wanneer een schrijver voor een klein publiek de eerste hoofdstukken van zijn nieuwste roman voorleest, is hij doodsbang. Dit is wie hij is, de schrijver, de roman is zijn bestaansrecht en de mensen voor hem zijn de mensen van wie hij afhankelijk is. Voordat hij begint rookt hij vijf sigaretten, of misschien bedrinkt hij zich de avond ervoor, of misschien heeft hij er genoeg aan dat zijn partner hem een zoen geeft voordat hij plaats neemt achter de microfoon. Als hij dan daar zit op die kruk heeft hij niets meer. Er is alleen zijn eigen onzekerheid en die eerste hoofdstukken met al hun mankementen. Maar hij mag zich gelukkig prijzen, de romanschrijver, dat hij daar zit met zijn eigen woorden in zijn handen en toch, hoezeer zijn voeten ook trillen en zijn stem kraakt, de controle heeft over die woorden. // Lees verder // |