het schrijfproces van simon van der geest
In de rubriek 'Het schrijfproces van' vertellen schrijvers over hun schrijfproces. Iedereen krijgt dezelfde vijf vragen voorgeschoteld:
|
HOE BEGIN JE TE SCHRIJVEN AAN IETS NIEUWS?"Ideetjes die me binnenvallen en dingen die me opvallen
onderweg, op straat, waar dan ook, probeer ik te noteren in mijn schriftje. Of
ik maak er een tekeningetje van. De meeste verdwijnen weer, maar de goede
ideeën blijven hangen, sudderen voort. Soms concurreren ze met elkaar; welk
boek of toneelstuk is nu aan de beurt? Op het moment dat ik de ideeën iets
verder ga uitwerken wordt vaak meteen al duidelijk welk idee rijp is. De andere
sudderen dan stilletjes voort, of sterven een stille dood (en dan waren het dus
blijkbaar geen goede ideeën.)"
|
Wat zijn voor jou voorwaarden om goed te kunnen schrijven?
"Een uitzicht, het liefst met bomen. Ik moet kunnen staren,
kunnen wegdromen. Ik kan ook aardig goed buiten schrijven, in een tuin. Het
boek Spinder heb ik grotendeels in een
tuin in Frankrijk geschreven. Af en toe landde er een kevertje op mijn scherm,
daar putte ik weer nieuwe inspiratie uit. Maar het belangrijkste is dat ik met een leeg hoofd kan beginnen. Geen gedoe en mailtjes en administratie in mijn achterhoofd."
|
TUSSEN WELKE BENADERINGEN SCHAKEL JIJ HEEN EN WEER GEDURENDE JE SCHRIJFPROCEs?
"Tijdens het schrijven zoom ik in en uit. Meestal werk ik
ingezoomd, dus op zinsniveau, schrijven, schrappen, dingen ertussen kriebelen.
Soms ga ik op afstand staan, maak ik schema's van de grote ontwikkelingen,
motivaties of dynamiek van het hele stuk of boek. Als ik ergens niet uit kom
helpt het vaak om te schakelen tussen beide benaderingen."
|
Kom je wel eens vast te zitten? Wat doe je dan?
"Ik zit zelden zo vast dat ik geen letter meer op papier krijg. Ook al heb ik geen idee hoe het verhaal zich verder moet ontwikkelen, er kan altijd wel iets op papier komen te staan. Dan maar weer eens een nieuw schema maken. Of eens een hele andere insteek proberen - een andere stijl of tijd of locatie of een ander personage. Het helpt om vaak tegen mezelf te zeggen dat het is om uit te proberen, dat ik het toch ga schrappen straks. Vaak zit er wel iets in waar ik toch wat aan heb. Al is het maar dat ik zeker weet dat het zo niet moet.
"
|
Simon van der Geest schrijft kinderboeken, -gedichten en -toneelstukken. In 2011 ontving hij de Gouden Griffel voor Dissus, zijn bewerking van Homeros' Odyssee. Van der Geest debuteerde in 2009 met Geel gras en in 2012 verscheen Spinder, waarvan inmiddels de filmrechten verkocht zijn. Simon van der Geest schrijft ook gedichten en toneel voor kinderen. Zijn werk wordt uitgegeven door Querido.