Bekentenis: het schiet niet erg op met het boek. Over anderhalve week heb ik mijn eerste deadline bij mijn redacteur en had ik een schema gehad, ik zou zwaar achterlopen. Dat is ook meteen de reden dat ik niet met schema's werk. Nou ja, op een gegeven moment moet ik wel, een roman is qua grootte te complex om uit het hoofd te doen dus over een aantal maanden zal ik wel weer aan pagina's met tijdlijnen, karakterschetsen etc. beginnen. Maar nu gaat het vooral om het meters maken. // Lees verder //
Zou het helpen als ik met een quotum zou werken, als ik met mezelf afspreek dat ik een bepaalde hoeveelheid tekst per week moet produceren? Ik neem mezelf voor dit vanaf volgende week te doen. Vorige week heb ik het me ook voorgenomen, maar dit voornemen overboord gegooid toen mijn week vol begon te lopen met andere afspraken. Waarom vind ik het zo moeilijk mijn tijd vrij te maken en vooral te houden? Dat is iets om over na te denken, maar niet vanavond.
Mijn tekst, mijn boek tot nu toe, ik wil over anderhalve week het dubbele hebben van wat ik nu heb. Ik kijk niet naar het aantal bladzijden maar naar het aantal woorden. Ik doe een wedstrijdje met de nummers. Geschreven woorden tel je per duizend, maar met mijn tempo schiet dat niet erg op dus ik ga voor het tellen per honderd.
Kleine stapjes.
Het is net als met sporten, hardlopen bijvoorbeeld. Je bent moe maar praat jezelf naar de volgende hoek, je bent bekaf maar nog tot die boom, doe dan maar tot de glasbak, als ik het nu nog red naar de volgende zijstraat ben ik echt een held.
Mijn tekst, mijn boek tot nu toe, ik wil over anderhalve week het dubbele hebben van wat ik nu heb. Ik kijk niet naar het aantal bladzijden maar naar het aantal woorden. Ik doe een wedstrijdje met de nummers. Geschreven woorden tel je per duizend, maar met mijn tempo schiet dat niet erg op dus ik ga voor het tellen per honderd.
Kleine stapjes.
Het is net als met sporten, hardlopen bijvoorbeeld. Je bent moe maar praat jezelf naar de volgende hoek, je bent bekaf maar nog tot die boom, doe dan maar tot de glasbak, als ik het nu nog red naar de volgende zijstraat ben ik echt een held.
| Het probleem is dat ik tegen mijn verlies kan, iets te goed. Ik heb een zeer lage dosis winnaarsmentaliteit, hoef zogezegd geen held te zijn. Ik weet dat het niet werkt te forceren. Wanneer ik mezelf dwing aan mijn tafel te blijven zitten totdat ik een bepaald doel hebt bereikt, is de kans groot dat ik die stukken de volgende dag schrap omdat ze onder de maat zijn. |
|
Begrijp me niet verkeerd, ik ben geen schrijver die wacht op inspiratie, ik ben ervan overtuigd dat het werkt om gedisciplineerd te werken, vaste tijden aan te houden en niet (alleen) uit te gaan van talent maar van vakmanschap. Ik kan jaloers zijn op schrijvers die ogenschijnlijk zonder veel moeite door en door schrijven, maar in deze beginfase moet ik het leuk houden voor mezelf, en dat betekent blijkbaar kleine stapjes.
RSS Feed
