Alweer een poos ben ik bezig aan een nieuw jeugdboek. Ik heb al aardig wat op papier staan en een deel daarvan wil ik nu graag naar de uitgeverij opsturen. Een synopsis en een stuk tekst. Maar de synopsis wil niet goed mijn vingers uitkomen. Een synopsis, een samenvatting van het verhaal, hoe moeilijk kan dat zijn?
// Lees verder //
// Lees verder //
Ik liet de synopsis aan mijn vriend lezen. Vriend vroeg: 'Wat is het probleem van het hoofdpersonage?'
Eh, ja wat is het probleem? Ik zat met mijn mond vol tanden. Nog niet lang geleden vertelde ik een groep cursisten precies hoe het zat: Je hebt een hoofdpersoon, de hoofdpersoon heeft een doel, de hoofdpersoon wordt tegengewerkt en heeft daardoor een probleem. Zonder probleem is er geen drama, heb je geen verhaal. De theorie heb ik vaak genoeg gelezen en bij anderen lukt het me vrij aardig te vertellen wat er aan scheelt.
Eh, ja wat is het probleem? Ik zat met mijn mond vol tanden. Nog niet lang geleden vertelde ik een groep cursisten precies hoe het zat: Je hebt een hoofdpersoon, de hoofdpersoon heeft een doel, de hoofdpersoon wordt tegengewerkt en heeft daardoor een probleem. Zonder probleem is er geen drama, heb je geen verhaal. De theorie heb ik vaak genoeg gelezen en bij anderen lukt het me vrij aardig te vertellen wat er aan scheelt.
| Wat mijn eigen werk betreft, denk ik: 'Ik zie wel waar het naar toe gaat'. Ik weet zo ongeveer wat er gaat gebeuren en ik kom er graag al schrijvende achter hoe het verhaal afloopt. Prima, maar het plan was dat ik het dit keer anders ging aanpakken. Met een vooropgezet plan, om mezelf veel tijd, werk en een overvol chaotisch hoofd te besparen. Tijdens het werken aan mijn laatste manuscript scrolde ik steeds uren door de tekst op zoek naar allerlei teksten die verplaatst en herschreven moesten worden. Het leek of ik constant in mijn eigen teksten verdwaalde. |
|
Voor het nieuwe werk ontbreekt dus een strakke verhaallijn. Je kunt je van alles voornemen, maar voordat je het in de gaten hebt, werk je weer op precies dezelfde manier zoals je altijd deed. Ik zoek graag naar een sfeer, ontdek gaandeweg de personages. Toch moet die synopsis af. Ik dwing mezelf een verhaallijn neer te zetten.
Het schrijft makkelijker om ergens naartoe te schrijven.
Schrijven is jezelf vooruit duwen. Maak dit af. Schrijf door.
Probeer het op een andere manier.
Schrijf die synopsis! Al wordt het geen perfecte synopsis, het is in ieder geval een goede oefening om te doen, om voor dit moment een richting te kiezen en die richting uit te proberen.
Schrijven is jezelf vooruit duwen. Maak dit af. Schrijf door.
Probeer het op een andere manier.
Schrijf die synopsis! Al wordt het geen perfecte synopsis, het is in ieder geval een goede oefening om te doen, om voor dit moment een richting te kiezen en die richting uit te proberen.
| Ik ben ongeduldig en wil niet meer uren zitten klooien aan een samenvatting. Ik wil verder schrijven aan de tekst. Maar stel ik maak per ongeluk wel een synopsis die klopt. Hoeveel tijd zal me dat besparen bij het verdere schrijfproces? Misschien scheelt het dagen, weken of zelfs maanden. |
Met dit in mijn achterhoofd probeer ik het ongeduld van me af te zetten en die synopsis zo goed mogelijk neer te zetten. Maar niet te lang meer klooien.
Sla een weg in. Kies.
Schrijf die synopsis!
Stuur op.
Liesbeth //
Sla een weg in. Kies.
Schrijf die synopsis!
Stuur op.
Liesbeth //
| Liesbeth Mende schrijft toneel en proza en werkt in de thuiszorg. Ze won de Elle literatuurprijs in 2001 en in 2004 verscheen haar debuutroman Afhaalmeisje bij de Arbeiderspers. Haar jeugdroman Blauw (uitgeverij Gottmer) is genomineerd voor de Prijs van de Jonge Jury 2015. |
Andere schrijvers over hun schrijfproces
| | |
RSS Feed
