Resultaat // Liesbeth mende

Wat zou het mooi zijn om op een zonnige dag als deze stratenmaker te zijn. Om op de klanken van Sky Radio bakstenen beet te pakken, ze netjes in het zand te leggen en aan te tikken met een rubberen hamer. En om na de gedane arbeid met een bruisende Hertog Jan aan de kant te gaan zitten en de vers gelegde straat te bewonderen. // Lees verder //

---

Ik kan meerdere dingen opnoemen waardoor het schrijven niet lekker loopt, maar één van de dingen is dat ik geen resultaat zie. Ik werk aan een langlopend project waarvan het eind niet in zicht is. Ik heb geen houvast, de hoofdstukken staan nog niet stevig in de steigers.

De laatste weken schrijf ik vooral met de hand in mijn schrift. Als ik na het schrijven mijn schrift dichtklap, is er aan de buitenkant niet te zien dat er in gewerkt is. Ik heb behoefte om de woorden te tellen met de woordenteller op de computer en om een reeks pagina's uit te printen. Maar om dat te kunnen doen moet eerst het werk uit het schrift in de computer worden gezet. Ik stel het steeds uit.

"Ik heb behoefte om de woorden te tellen met de woordenteller op de computer"

In mijn schrift staan niet alleen fragmenten voor mijn verhaal, maar ook recepten, moestuintips, boodschappenlijstjes, dromen, nachtmerries en losse gedachtes. Ik moet mij door het schrift heen worstelen en bruikbare stukjes eruit vissen en over tikken. En mij aan die taak houden. Ik word makkelijk afgeleid door de recepten en de dromen. 

Een vriendin die beeldende kunst maakt zei laatst dat ze soms in een paar seconden iets maakt dat er meteen staat en meteen goed is. Ik voelde een steek jaloezie. Maar ze vertelde ook dat daar een heel proces in haar hoofd aan vooraf ging.

Misschien speelt dat proces zich nu in mijn schrift af. Het lijkt gerommel, het lijkt niks, maar ineens zal de vulkaan barsten en staat alles in nette hoofdstukken in mijn laptop. 

Ik moet erop vertrouwen dat het goed komt, maar soms kan ik dat lastig zien. Dan zie ik gewoon een schrift vol lelijk gekrabbel.

Liesbeth //

Liesbeth Mende schrijft toneel, proza en werkt bij de thuiszorg. Ze won de Elle literatuurprijs in 2001. In 2004 verscheen haar debuutroman Afhaalmeisje bij de Arbeiderspers. Verder verschenen er een aantal educatieve boeken en het prentenboek Eddie het biebmonster. Recentelijk is haar jeugdroman Blauw (uitgeverij Gottmer) uitgekomen.

lees liesbeths boek 'blauw'