Het opruimen bij de buurvrouw heeft me geholpen. Het verlangen om alles bij mezelf op te ruimen en te ordenen werd steeds groter en ineens zat ik op maandagochtend op de fiets naar de Gamma en een uurtje later schuurde ik de tuindeuren. Tussen het schuren door zat ik achter de computer en las de bulk tekst. Ik knipte en plakte en binnen een korte tijd was er een begin en de grove inhoud van de eerste hoofdstukken. Wekenlang sluimert alles voort en tik ik allerlei dingen, al weet ik niet eens precies wat. En ineens komt er dan toch een moment dat er echt iets op papier staat. // Lees verder //
Ik heb een aantal dingen besloten. De vertelde tijd van het boek beslaat drie jaar. De tekst bestaat uit drie delen, elk deel draagt de naam van een jaartal. Het eerste deel zit vol vaart, qua taal en gebeurtenissen. Er zit beweging in, energie. Het zweet spat van de bladzijdes. Het eindigt met het ongeluk van Jelles zusje.
Het tweede deel is Jelle behoorlijk aangekomen in gewicht. Alles is loom en zwaar. De sfeer in het gezin is veranderd. Ook in taal wil ik dat proberen over te brengen.
Deel drie is nog blanco.
Het tweede deel is Jelle behoorlijk aangekomen in gewicht. Alles is loom en zwaar. De sfeer in het gezin is veranderd. Ook in taal wil ik dat proberen over te brengen.
Deel drie is nog blanco.
Verder heb ik op Uitzending Gemist XXL 2 jaar later gekeken. In 2011 werden vijf jongeren met ernstig overgewicht gevolgd en nu twee jaar later wordt gekeken hoe het met hen gaat. Ik zag de uitzending van Tom. Op een gegeven moment komt zijn therapeut aan het woord. Ze vertelt dat Tom vooral overgewicht heeft, omdat hij diep van binnen vindt dat hij er niet mag zijn. Ik heb zelf nooit ernstig overgewicht gehad, maar het gevoel van er niet mogen is heel herkenbaar. |
|
Een paar momenten waar ik aan moet denken:
Op de lagere school had ik twee beste vriendinnen. We waren altijd met z'n drieën en besloten naar dezelfde middelbare school te gaan. Op de nieuwe school kwamen er al snel scheuren in de vriendschap. Zij maakten contact met andere meiden, waarvan ik nog niet zeker wist of daar wel bevriend mee wilden zijn. Op een dag was ik na schooltijd mijn fietssleutel kwijt. Ik zocht rondom mijn fiets, misschien had ik het ding laten vallen. Ik keek op en zag een eindje verderop mijn vriendinnen staan. Ze stonden te smoezen en keken naar mij alsof ik een irritante kakkerlak was.
Later kreeg ik eens een vriendje die letterlijk tegen mij aan de telefoon zei: 'wat wij hebben mag geen naam hebben'.
Een paar jaar geleden werkte ik mee aan een toneelstuk. Ik zou de tekst schrijven naar aanleiding van improvisaties. Ik kwam geregeld kijken naar de vier actrices, maar kreeg vervolgens geen tijd om daadwerkelijk de tekst te schrijven. Ze bleven maar door improviseren tot ze tenslotte hun personages zo goed kenden dat alles wat ik opschreef volgens hen niet klopte.
Op geen enkel moment van deze gebeurtenissen kwam ik voor mezelf op. Misschien omdat ik het niet durfde, misschien omdat ik ergens diep van binnen vond dat ik er niet mocht zijn. Ik weet het niet, maar ik kan mij de gevoelens goed herinneren en hoop deze in te zetten bij het beschrijven van mijn personage.
Liesbeth //
Op de lagere school had ik twee beste vriendinnen. We waren altijd met z'n drieën en besloten naar dezelfde middelbare school te gaan. Op de nieuwe school kwamen er al snel scheuren in de vriendschap. Zij maakten contact met andere meiden, waarvan ik nog niet zeker wist of daar wel bevriend mee wilden zijn. Op een dag was ik na schooltijd mijn fietssleutel kwijt. Ik zocht rondom mijn fiets, misschien had ik het ding laten vallen. Ik keek op en zag een eindje verderop mijn vriendinnen staan. Ze stonden te smoezen en keken naar mij alsof ik een irritante kakkerlak was.
Later kreeg ik eens een vriendje die letterlijk tegen mij aan de telefoon zei: 'wat wij hebben mag geen naam hebben'.
Een paar jaar geleden werkte ik mee aan een toneelstuk. Ik zou de tekst schrijven naar aanleiding van improvisaties. Ik kwam geregeld kijken naar de vier actrices, maar kreeg vervolgens geen tijd om daadwerkelijk de tekst te schrijven. Ze bleven maar door improviseren tot ze tenslotte hun personages zo goed kenden dat alles wat ik opschreef volgens hen niet klopte.
Op geen enkel moment van deze gebeurtenissen kwam ik voor mezelf op. Misschien omdat ik het niet durfde, misschien omdat ik ergens diep van binnen vond dat ik er niet mocht zijn. Ik weet het niet, maar ik kan mij de gevoelens goed herinneren en hoop deze in te zetten bij het beschrijven van mijn personage.
Liesbeth //
Liesbeth Mende schrijft toneel, proza en werkt bij de thuiszorg. Ze won de Elle literatuurprijs in 2001..
In 2004 verscheen haar debuutroman Afhaalmeisje bij de Arbeiderspers. Verder verschenen er een aantal educatieve boeken en het prentenboek Eddie het biebmonster. In het najaar komt haar jeugdroman Blauw uit bij uitgeverij Gottmer.
In 2004 verscheen haar debuutroman Afhaalmeisje bij de Arbeiderspers. Verder verschenen er een aantal educatieve boeken en het prentenboek Eddie het biebmonster. In het najaar komt haar jeugdroman Blauw uit bij uitgeverij Gottmer.