Om mijn boek af te krijgen stelde ik mezelf een deadline voor de kerst. Misschien was het niet slim om mezelf deze deadline te stellen, want het is een van de drukste tijden van het jaar. Toch stelde ik die deadline, want wanneer is het wel een goede tijd? Het is altijd druk.
// Lees verder //
// Lees verder //
Ik las een tijd geleden een interview met een bekende Nederlandse schrijver. Hij zei dat hij veel ruimte moest hebben om te kunnen schrijven. Als er op een dag een afspraak met de tandarts gepland stond, wist hij al dat het hem die dag niet zou lukken om iets te doen. Dat het een verloren dag was.
| Dit maakte me jaloers en kwaad. Jaloers, omdat deze man blijkbaar veel lege dagen tot zijn beschikking heeft om enkel en alleen met schrijven bezig te zijn. | "Dit maakte me jaloers. Deze man heeft blijkbaar veel lege dagen tot zijn beschikking." |
Kwaad om zijn arrogante houding. Hij verdient blijkbaar genoeg om op deze manier zijn werk te kunnen doen. Duizenden andere schrijvers (en kunstenaars in andere disciplines) moeten zorgen dat ze geld in het laatje krijgen met andere dingen. Ik heb een stuk of vijf baantjes die voor een boterham moeten zorgen en tussendoor zoek ik tijd om te schrijven. Ik werk dus om te kunnen werken.
Toch is het raar hoe het werkt in je hoofd. Een tijd geleden had ik minder te doen en ervaarde ik het ook als druk. Dus als je weinig dingen hebt, wen je daar aan en kan de week met slechts een paar afspraken ontzettend druk aanvoelen. Het is maar net hoe het je het ervaart. De bekende schrijver zal zich niet expres aanstellen, voor hem voelt een afspraak met de tandarts echt als druk.
"Drie lege weken en het is af. | Terug naar de deadline. Ik heb mijn boek nog niet af. Daar ben ik best gefrustreerd over. Ik voel dat ik het af kan maken. Drie lege weken en het is af. Maar die heb ik niet. Ik heb het druk. Druk met dingen en druk in mijn hoofd. |
Misschien zou het schelen als ik er niet zo veel over nadacht. Dat is voor de komende weken mijn voornemen: er niet teveel aan denken dat ik het druk heb.
Liesbeth//
Liesbeth//
| Liesbeth Mende schrijft toneel en proza en werkt in de thuiszorg. Ze won de Elle literatuurprijs in 2001 en in 2004 verscheen haar debuutroman Afhaalmeisje bij de Arbeiderspers. Haar jeugdroman Blauw (uitgeverij Gottmer) was genomineerd voor de Prijs van de Jonge Jury 2015. |
andere schrijvers over hun schrijfproces
| |
RSS Feed
